ရြာတစ္ရြာမွာေပါ့ ကိုေက်ာ္တင့္ဆိုသူ ရွိပါတယ္ အသားညိုညို အရပ္ျမင့္ျမင့္ေပါ့ ခ်မ္းသာေသာ ေတာသူေဌး တစ္ေယာက္ပါ သူကို ရြာထဲမွ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်သူေပါ့ ဒါေပမယ့္ ကိုေက်ာ္တင့္ဟာ မေမနုိး ကိုသာ ခ်စ္ခဲ႔တယ္ မေမနုိးက ရုိးရုိးေလးေနျပီး အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ေတာင္ေမြးေကာင္းေကာင္း ရြာတြင္ အေိခ်ာဆံုးပါ အိမ္ျပင္ကိုလည္း မထြက္တတ္ဘူး အိမ္တြင္းေအာင္း အလွပိုင္ရွင္ပါ ဆင္းရဲသူ မဟုတ္ ေပမယ့္ မခ်မ္းသာပါ သူတို့၂ေယာက္ ခ်စ္ျကိဳက္ျပီး ခိ္န္းေတြ႔ရာ အခ်ိန္လြန္၍ ခိုးေျပးျကရသည္ အရမ္းခ်စ္ျကသူေတြပါ အားလံုး သူတို့ကို ျကည့္ျပီး အားက်ေနတယ္ ေနာက္ေတာ့ ကေလးရပါ တယ္ သမီးေလးပါ နာမည္ကို သြန္းသြန္းသုသာ လို့ေပးျကတယ္
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေသြးနု သားနု အခ်ိန္မွာပဲ ရြာထဲတြင္ ငါးေလာင္း ဆက္တိုက္ ေသျကတယ္ ေနာက္ဆံုး ေသတာက သူတို့အိမ္ေဘးက ကိုနိုင္မင္းပါ အစိမ္းေသေလ အသက္ ၃၅ေလာက္ ရွိတယ္ အသတ္ခံရတာ ၇ရက္ျခား ၅ရက္ျခား ေသျကတယ္ ဒါေျကာင့္ ေျကာက္လန့္ေနခ်ိန္မွာ သူလည္း ေသြးလန့္တာနဲ႔ ေရာဂါ အခံနဲ႔ ေပါင္းေတာ့ ေသသြားတယ္ ကေလးေလးက ၃လ သမီးေလးပါ က်န္ခဲ႔တယ္ ဒီလိုနဲ႔ ကိုေက်ာ္တင့္ဟာ မိဘေတြနဲ႔ အတူေနရင္း ကေလး ၃နွစ္ျပည့္ေတာ့ ေနာက္မိန္းမ ယူလိုက္တယ္ အပ်ိဳေလးပါပဲ ဒီလိုနဲ႔ ကိုေက်ာ္တင့္ဟာ လယ္ရာေတြ မ်ားစြာပ္ိုင္သူဆိုေတာ့ ေတာဓေလ့ ဆိုတာက မိုးရာသီမွာ လယ္ထဲမွာ ငါးေတြ ဖမ္းျကတယ္ အေျခာက္လုပ္ျပီး ၃ရာသီ စားျကရတယ္ ဆယ္လို႔ေခၚမွာေပါ့ တညကို အိမ္ကေန ၂ေခါက္သြားျပီး သယ္ရပါတယ္ ေနာက္ေထာင္ျပုတာ မျကာေသးေတာ့ သူ့႔ရဲ႔ ဇနီး အသစ္ေလးကို လယ္ထဲ မေခၚရက္ဘူး တစ္ေယာက္တည္းသြားတယ္
တေန႔ ည၂နာရီထိုးေလာက္ လယ္ထဲကို သြားရတယ္ အေဖာ္မပါဘူးေပါ့ ဓာတ္မီး တစ္လက္ ငါးထည့္မဲ႔ ပလိုင္းျကီး တစ္လံုးနဲ႔ သြားပါေတာ့သည္ သြားရသည္မွာ ရြာနဲ႔ ၂မိုင္ေလာက္ ေဝးပါတယ္ သူသြားရတဲ႔ လမ္းေဘးမွာ ၃ေပခန့္မွာ သစ္ပင္တပင္ ရွိပါတယ္ ေညာင္ပင္အိုပါ အသြားတံုးက ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး အျပန္မွာ ငါးေတြနဲ႔ ျပန္လာခဲ႔တယ္ သူ႔က သစ္ပင္ေအာက္ ေရာက္လာေတာ့ သူ႔ရဲ႔ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္လာတယ္တဲ႔ က်က္သီးေတြထ လာတယ္ ဒါေပမယ့္ သူဟာ အားတင္းလိုက္တယ္ အို ႔ ႔ ႔ငါ အလာတံုးကေတာင္ ျဖတ္လာေသးတာပဲ ဘာမွ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး ဆိုျပီး သီခ်င္းေလး ျငီးျပီး ျဖတ္ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ ၃လွမ္းေလာက္ လြန္လာေတာ သူ႔ရဲ႔ ဂုတ္မွာ ေလးလာတယ္ ေနာက္ သိသိသာသာ ေလးလာတယ္ ေနာက္ေတာ႔ သူဟာ ေလးဘက္ေထာက္ ျကီး ျဖစ္သြားတယ္ သူလည္းေအာ္ပါတယ္ သူေအာ္တဲ႔ အသံဟာ ေနာက္ဆံုး အသံ မထြက္ေတာ့ပါဘူး ေအာ္ေလ အသံက ေသးေသးေလပါပဲတဲ႔ သူဟာ ရုန္းကန္ျပီး ထြက္ေျပးလာခဲ႔တယ္ ေရွ့ကိုက္ ၂၀၀ေလာက္မွာ သူလို ငါးဖမ္းတဲ႔ လူတစ္္ေယာက္ ေတြ႔ေတာ့ ေဟ့ေကာင္ ဘာျဖစ္တာလည္း ေမးလာေတာ့ သရဲ ဂုတ္တက္ခြလို့ ေျပာလိုက္တယ္ ထိုလူက ေအးေအး ဂရုစိုက္သြားလို့ မွာလိုက္တယ္ သူနဲနည္းနည္း လြန္တာနဲ႔ ေဘးက တရွဲရွဲ နဲ႔ လိုက္လာတယ္ စပါးပင္ အျမင့္ကလည္း တစ္ရပ္ေလာက္ ရွိေနခ်ိန္ေပါ့ သူသတိၲေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္
ဒီလိုနဲ႔ အရြာအဝင္မွာ ကိုေက်ာ္တင့္က ကဲ ငါရြာဝင္ေတာ့မယ္ နင္လည္း ေနခဲ႔လို႔ ေျပာေတာ့မွ ေဘးမွ သစ္ပင္ေပၚ ျကြက္တက္သလို အသံႀကားျပီးေနခဲ႔တယ္
စာေရးသူ အထင္က သူရဲ႔ အရင္မိန္းလို႔ ထင္တယ္ ေနာက္မိန္းမ ယူတာ မျကိဳက္လို့ ျဖစ္မယ္ အဲ ဒီလို မျကာ မျကာ ျဖစ္လာေတာ့ သူ အခု ဘုန္းျကီး တစ္ပါးက ကုေပးေနရတယ္ လည္းပင္းမွာ ျကိဳးေလး ေတြ႔ရတယ္ လိပ္ျပာ ျကိဳးတဲ႔.....
စာေရးသူလည္း သရဲ ရွိတယ္ဆိုတာ ယံုခဲ႔ရပါျပီ သရင္းတို့ရယ္..........။ ။ ။
Credit to
မင္း သြင္
No comments:
Post a Comment