ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္..ဘယ္သူလဲ

က်ေနာ္တပ္ကေနအရပ္ဘက္ေျပာင္းၿပီးတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္အမိန္႔စာေစာင့္ေနတုန္းကျဖစ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းေလးကိုဒီတစ္ခါေျပာျပပါရေစ။ ၂၀၀၄ခုႏွစ္၊ၾသဂုတ္လမွာအမ်ိဳးသားေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕(NIB)ကိုဖ်က္သိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေထာက္လွမ္းေရးတပ္အသီးသီးနဲ႔ဌာနအသီးသီးေရာက္ေနတဲ့အရာရွိ၊အရာခံ၊အၾကပ္၊စစ္သည္ေတြဟာအိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုလိုအစစ္ေဆးခံခဲ့ရပါတယ္။အမ်ားစုဟာလူၾကားမေကာင္းတဲ့ေထာင္ဒဏ္ေတြက်ခံခဲ့ရၿပီးက်ေနာ္အပါအဝင္တပ္ဖြဲ႕ဝင္လက္တစ္ဆုပ္စာသာေထာင္ဒဏ္ကေနလြတ္ကင္းၿပီးတပ္မွမယူမေနရပင္စင္(Force to Retired)အေပးခံခဲ့ရပါတယ္။အဲဒီအျဖစ္ေတြျဖစ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕အမိန္႔နဲ႔အရာ႐ွိအခ်ိဳ႕ဟာလုပ္ပိုင္ခြင့္သိပ္မရွိတဲ့ဌာနဆိုင္ရာေတြကိုေအာက္ေျခအရာထမ္းလစ္လပ္ေနရာေတြမွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစခဲ့ပါတယ္။မလုပ္ခ်င္ရင္ထြက္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္လည္းအဲဒီထဲမွာပါသြားခဲ့တယ္။ အရင္တုန္းကက်ေနာ္သင္တန္းတက္ခဲ့ရတဲ့ေရၾကည္အိုင္စခန္းမွာအခုေတာ့အထိန္းသိမ္းခံဘဝနဲ႔သင္တန္းျပန္တက္ေတရတာစိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးဗ်ာ။ႀကံဳတုန္းေရၾကည္အိုင္ဆိုတာကိုရွင္းျပမယ္။ေရၾကည္အိုင္ဆိုတာကCIAအတြက္Langlayမွာဌာနခ်ဳပ္ရွိသလိုNational Intelligence Bureau(NIB) အမ်ိဳး သားေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕အတြက္ဌာနခ်ဳပ္ပါဘဲ။သင္တန္းေတြပို႔ခ်တယ္။အေရးႀကီးစစ္ေၾကာေရးေတြလုပ္တယ္။ျပည္ပေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ကသူလွ်ိဳေတြနဲ႔သတင္းဖလွယ္တယ္။ခင္ဗ်ားတို႔ၾကည့္ဖူးတဲ့႐ုပ္႐ွင္ေတြထဲကလိုပါဘဲ။ ေရၾကည္အိုင္မွာကသင္တန္းသားေတြအတြက္ေနအိမ္ခန္းတြဲေတြ႐ွိတယ္ဗ်။ဒါေပမယ့္အခုအခ်ိန္မွာအခန္းေတြကျပည့္ေနေတာ့အရင္လွမ္းေခတ္ကတည္းကပိတ္ထားတဲ့အခန္းတြဲတစ္ခုမွာဘဲက်ေနာ္တို႔ကိုထားထားတာ။ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈတရားခံအုန္းေက်ာ္ျမင့္တို႔၊ေျမာက္ကိုရီးယားသူလွ်ိဳကင္မင္ခ်ဴတို႔ေနာက္ပိုင္းမဖားေတာ့တဲ့အေဆာင္ဗ်။ အဲဒီအေဆာင္မွာက်ေနာ္ရယ္၊သက္ကိုဦးရယ္၊ထြန္းလင္းေအာင္ရယ္သင္တန္းသား။အစြန္ဆုံးအခန္းမွာအရင္လွမ္းကတပ္မွဴးတစ္ေယာက္ကိုစစ္ေၾကာေရးလုပ္ဖို႔ထားထားတာ။ဘယ္သူမွန္းေတာ့မသိဘူး။ဗိုလ္မွဴးထပ္ေမာ္ေရႊလား၊ဗိုလ္မွဴးမိုးသူလားမမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်။ထားလိုက္ပါ။က်ေနာ္ကအဲဒီအေဆာင္တြဲမွာေနတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔သင္တန္းသားေတြကအရင္လွမ္းေခတ္ကတည္းကသင္တန္းေတြတက္ၿပီးသားမို႔ကိုယ္သြားရမယ့္ဌာနနဲ႔ပတ္သက္တာေတြဘဲသင္ေပးေတာ့မွာေလ။လတ္တေလာမွာသင္ေပးမယ့္သူေတြမေရာက္ေသးေတာ့က်ေနာ္တို႔ကသာယာေနတာေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္တို႔ဇိမ္က်ေနတာ၂ရက္ေျမာက္ေန႔မွာေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရမိုးကလည္းတဖြဲဖြဲေလးက်ေနတယ္ဗ်။က်ေနာ္နဲ႔သက္ကိုဦးကလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာေဘာလုံးပြဲၾကည့္ၿပီးျပန္လာတာ။စကားတေျပာေျပာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္တို႔အေဆာင္နားမေရာက္ခင္သက္ကိုဦးကေျခလွမ္းတန္႔သြားလို႔က်ေနာ္လည္းသူၾကည့္ရာကိုလိုက္ၾကည့္တာအံံ့ၾသစရာဗ်ာ။လူသြားလမ္းေပၚမွာေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္၊နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး။လက္ေမာင္းလုံးေလာက္တုတ္မယ္။အေရာင္ကညိဳမြဲမြဲနဲ႔ေခါင္းနဲ႔အၿမီးကိုမျမင္ရဘူး။လူသြားလမ္းကိုကူးေနတာျဖစ္မယ္။က်ေနာ္ၾကည့္ေနတုန္းမွာသက္ဦးကိုကထင္မွတ္မထားတာလုပ္လိုက္တယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ထီးနဲ႔႐ိုက္လိုင္တာဗ်။အဲလို႐ိုက္လိုက္ေတာ့ေႁမြကဆတ္ကနဲတခ်က္လြန္႔ၿပီးခ်ဳံထဲျပန္ဝင္သြားတယ္။ထူးဆန္းေနတာကျမင္ဖူးေနက်ေႁမြေတြလိုလူးလြန္႔ၿပီးမသြားဘဲတရြတ္တိုက္ႀကီးသြားတာဗ်။ေႁမြသြားတဲ့ခ်ံဳဖုတ္ထဲကိုလိုက္ၾကည့္မွအေတာ္႐ွည္တဲ့ေႁမြမွန္းသိလိုက္ရတယ္ဗ်ာ။လူသြားလမ္းေပၚမွာကန္႔လန္႔ျဖတ္ၿပီးခ်ံဳဖုတ္ထဲအထိေေတာင္ေခါင္းမေတြ႕ရဘူး။ေသခ်ာၾကည့္မွက်ေနာ္တို႔ရပ္ေနတဲ့ကညင္ပင္ႀကီးအေခါင္းထဲကိုဝင္ေနတာဗ်။အနည္းဆုံးေတာ့ေပ၂၅ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာထူးဆန္းတယ္လို႔ထင္ေနတုန္းသက္ဦးကိုက''ေႁမြက႐ွည္လွခ်ည္လား။ဘာေႁမြလဲမသိဘူး။ေတာ္ေတာ္႐ွည္တာဘဲဟ။''လို႔ေျပာၿပီးကညင္ပင္သစ္ေခါင္းဘက္ကိုဓါတ္မီးနဲ႔လွမ္းထိုးၾကည့္တာ။ကယ္ေတာ္မူပါ။က်ေနာ္တို႔ကသစ္ေခါင္းလို႔ထင္ထားတဲ့အေပါက္ကသစ္ေခါင္းေပါက္မဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ႕။ပါးစက္ေပါက္ႀကီး။ေႁမြလို႔ထင္တာလည္းေႁမြမဟုတ္ဘူး။လွ်ာႀကီးဗ်။ က်ေနာ္လည္းသရဲေျခာက္ၿပီဆိုတာသိလိုက္တာနဲ႔အေဆာင္ဘက္ကိုက်ံဳးၿပီးေျပးေတာ့တာဘဲ။သက္ဦးကိုကက်ေနာ့္ေနာက္ကေျပးလိုက္လာတယ္။အေဆာင္ေရာက္ေတာ့ထြန္းလင္းေအာင္ကဆီးၿပီးေတာ့''ဘာလဲဟ။မနက္ျဖန္ႀကံ႔ခိုင္ေရးဆန္းစစ္အတြက္က်င့္ေနတာလား''လို႔ေမးေတာ့ေျပးလာလို႔ေမာေနတဲ့ၾကားထဲကေနသူ႔ကိုလွမ္းဆဲရေသးတယ္။ အေၾကာင္းစုံကိုသူ႔ကိုျပန္ေျပာျပေတာ့ေမာင္မင္းႀကီးသားကတဟားဟားနဲ႔ရယ္တယ္။ၿပီးမွ''မင္းတို႔ကလည္းအဲဒီကညင္ပင္ကအရင္ကတည္းကနာမည္ႀကီးေလ။အဲဒါေၾကာင့္ငါကေမွာင္ရင္ဘယ္မွမထြက္တာ။ေနပါဦးဟ။အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ေတာ့မင္းတို႔ကိုေျခာက္တာမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။မင္းတို႔ဘာဟင္းေတြဝယ္လာေသးလဲ။''လို႔ေျပာမွသက္ဦးကိုက''ဘာဟင္းမွမဝယ္ဘူး။မနက္က်ရင္ထမင္းေၾကာ္နဲ႔စားခ်င္လို႔အမဲသားေၾကာ္၂တုံးဘဲဝယ္လာတယ္''လို႔ေျဖရင္းသူ႔လက္ထဲကအထုပ္ေလးျပတယ္။ ထြန္းလင္းေအာင္ကခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္မေျပာမဆိုနဲ႔အဲဒီအထုပ္ေလးကိုယူၿပီးအျပင္ဘက္ကိုပစ္လိုက္တယ္။ၿပီးမွ''မင္းတို႔ကလည္းကြာ။သူကမင္းတို႔ကိုေျခာက္လွန္႔ခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။စားခ်င္႐ွာလို႔ေတာင္းတာပါ။ေကြ်းလိုက္ပါ ကြာ''လို႔ေျပာတယ္။သက္ဦးကိုကထြန္းလင္းေအာင္ကိုမေအႏွမစုံေအာင္ဆဲေတာ့တာဗ်ိဳ႕။ထြန္းလင္းေအာင္ကေတာ့တဟားဟားနဲ႔ရယ္ေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္းစကားထိုင္ေျပာေနရင္းသံေခ်ာင္းေခါက္သံ၁၀ခ်က္ၾကားရေတာ့မွကိုယ့္အခန္းကိုကိုယ္အသီးသီးဝင္လိုက္ၾကတယ္။က်ေနာ္အခန္းထဲေရာက္ၿပီးမၾကာပါဘူး၊တံခါးေခါက္သံၾကားလို႔သြားဖြင့္ေပးေတာ့သက္ဦးကိုနဲ႔ထြန္းလင္းေအာင္။မ်က္ႏွာေတြကစပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔။သက္ဦးကိုကစၿပီး''မိုးေအးေတာ့ခ်မ္းတယ္ကြ''လို႔ေျပာၿပီးထြန္းလင္းေအာင္က''အေႏြးဓါတ္လိုေနတယ္ကြ''လို႔ေျပာတယ္။က်ေနာ္ကဆဲေတာ့ႏွစ္ေကာင္သားရယ္ရင္းနဲ႔က်ေနာ့္အခန္းထဲဝင္လာၾကတယ္။သိတဲ့အတိုင္းဘဲေလ၊အဲဒီတုန္းကက်ေနာ္ကAlcholနဲ႔လက္ထပ္ထားတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့မသာႏွစ္ေကာင္ကက်ေနာ့္အခန္းလာၾကတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔သုံးေယာက္ဝိုင္းလိုက္တာေပါ့။အျမည္းကက်ေနာ့္အိမ္ကထည့္ေပးလိုက္တဲ့အမဲေျခာက္ရယ္၊ေက်ာက္ပန္းေတာင္းသားသက္ဦးကိုအိမ္ကပါလာတဲ့အာလူးေၾကာ္ရယ္၊အိမ္ေထာင္သည္လိုင္းခန္းဘက္ကထြန္းလင္းေအာင္ခိုးလာတဲ့ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔သုပ္ထားတဲ့လက္ဖက္သုပ္ရယ္ဆိုေတာ့စမတ္ကိုက်ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ၃ေယာက္သားေသာက္လို႔whiskyတစ္ေတာင့္ကုန္ၿပီးေနာက္တစ္ေတာင့္ဖြင့္ဖို႔လုပ္ေနတုန္း''ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္''ဆိုၿပီးတံခါးေခါက္သံၾကားေတာ့က်ေနာ္တို႔ၿငိမ္သြားတယ္။သက္ဦးကိုက''ဒီအခ်ိန္ႀကီးက်မွဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္''။ထြန္းလင္းေအာင္က''ဧည့္စာရင္းမ်ားလာစစ္တာလားမသိဘူး''စသျဖင့္တေယာက္တေပါက္ေျပာေနၾကလို႔က်ေနာ္ဘဲထၿပီးတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့တံခါးဝမွာလူတစ္ေယာက္ဗ်။အသက္၄၀ေလာက္႐ွိမယ္၊အရပ္အေမာင္းေကာင္းေကာင္း၊အသားကလတ္လတ္နဲ႔ဗ်။ က်ေနာ္က''ဘာကိစၥလဲ''လို႔ေမးေတာ့ ဧည့္သည္က''ဘာမွမရွိပါဘူးကြာ။ကိုယ့္ညီတို႔ေသာက္ေနစားေနမွန္းသိလို႔ကိုယ္လည္းဝိုင္းခ်င္လို႔လာခဲ့တာ'''လို႔ေျပာတာနဲ႔က်ေနာ္လည္း''ဟာ၊လာပါအကိုႀကီး။ဝင္ပါ''လို႔ဖိတ္ေခၚၿပီးတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ဧည့္သည္ကမဝင္ဘူးအင္တင္တင္လုပ္ေနတယ္။သက္ဦးကိုကပါထၿပီးေတာ့''ဝင္ခဲ့ေလအကိုႀကီး''ေခၚမွဝင္လာတယ္။က်ေနာ္တို႔ဝိုင္းေနတဲ့ခုံပုေလးေဘးကလြတ္တဲ့ေနရာမွာဝင္ထိုင္ေတာ့ထြန္လင္းေအာင္ကအရက္ငွဲ႔ေပး ရင္း''အကိုႀကီးေထာင့္စြန္းခန္းကလား''လို႔ေမးေတာ့သူကဘာမွျပန္မေျပာဘဲေခါင္းဘဲၿငိမ့္ျပတယ္။ေၾသာ္ဒါဆိုလွမ္းကတပ္မွဴးေဟာင္းဗိုလ္မွဴးတစ္ေယာက္ေယာက္ေပါ့။သူ႔ၾကည့္ရတာစကားသိပ္ေျပာခ်င္ပုံမရတာနဲ႔က်ေနာ္တို႔လည္းအခ်င္းခ်င္းဘဲစကားဆက္ေျပာေနလိုက္တယ္။ ဝိုင္းကအ႐ွိန္ျပန္တက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာထြန္းလင္းေအာင္ကေဆးလိပ္ဘူးကိုသူ႔အခန္းျပန္အယူ။က်ေနာ္နဲ႔သက္ဦးကိုကအေပါ့သြားဖို႔ထြက္လာေတာ့သူတစ္ေယာက္ဘဲက်န္ခဲ့တယ္။ဘာမွမၾကာလိုက္ဘူး၊က်ေနာ့္စိတ္ထင္၃မိနစ္ေပါ့။က်ေနာ္နဲ႔သက္ဦးကိုတို႔ျပန္ေရာက္လာေတာ့ဧည့္သည္ကမ႐ွိေတာ့ဘူး။အလားတူဘဲအရက္ပုလင္းထဲကအရက္နဲ႔ပန္ကန္ထဲကအမဲေၾကာ္လည္းမ႐ွိေတာ့ဘူး။အဲဒီအခ်ိန္ထြန္းလင္းေအာင္ကေ႐ွ႕တံခါးကိုဖြင့္ဝင္လာၿပီးက်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ကို''ဟိုအကိုႀကီးေရာ''လို႔ေမးရင္းအရက္နဲ႔အမဲေၾကာ္ပါေျပာင္ေနတာေတြ႕ေတာ့စိတ္တိုသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕။ျပန္လွည့္ထြက္သြားတာနဲ႔က်ေနာ္တို႔လည္းအေနာက္ကလိုက္သြားတယ္။ထြန္းလင္းေအာင္ကေထာင့္စြန္းအခန္းကိုတံခါးေခါက္မယ္လုပ္ၿပီးမွလက္ျပန္ခ်လိုက္တာေတြ႕တာနဲ႔က်ေနာ္တို႔လည္းအဲဒီအခန္းေရွ႕သြားလိုက္တယ္။ဗုေဒၶါ။ အခန္းတံခါးကေသာ့ခတ္ထားပါလား။ဒါဆိုခုနကက်ေနာ့္အခန္းထဲလာၿပီးအရက္ေသာက္သြားတာဒီအခန္းကမဟုတ္ဘူးေပါ့။က်ေနာ္တို႔လည္းအေဆာင္ပတ္လည္ကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့လမ္းမီးတိုင္ေအာက္မွာလူမေျပာနဲ႔ေခြးေတာင္မွမေတြ႕ဘူး။အဲဒီအခ်ိန္က်ေနာ့္အခန္းတံခါးကဝုန္းကနဲပိတ္သံၾကားလို႔က်ေနာိ့အခန္းဘက္ကိုျပန္ေျပးလာၾကတယ္။က်ေနာ္ကအခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့အခန္းထဲမွာဘယ္သူမရွိဘူး။ေက်ာေတာ့ခ်မ္းလာၿပီ။သက္ဦးကိုနဲ႔ထြန္းလင္းေအာင္တို႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သူတို႔လည္းမ်က္ႏွာပ်က္ေနတယ္။နာရီသံေခ်ာင္းေခါက္သံၾကားေတာ့မွ၁၂နာရီထိုးမွန္းသိတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္းစိတ္ထဲမွာတႏွံ႔ႏွံ႔နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ၊ခပ္တည္တည္နဲ႕ပုံမွားရိုက္ၿပီးကိုယ့္အခန္းထဲဝင္အရက္ေရာ၊အသားေၾကာ္ေရာအကုန္ကစ္သြားတဲ့သူကိုဘယ္ေက်နပ္ပါ့မလဲ။က်ေနာ္တို႔လည္းစကားထိုင္ေျပာေနတုန္းတံခါးေခါက္သံၾကားတာနဲ႔က်ေနာ္ဘဲသြားဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။တံခါးဝဘယ္သူမွမ႐ွိဘူး။က်ေနာ္လည္းတံခါးပိတ္ၿပီးျပန္လွည့္ထြက္လာေတာ့ထပ္ၿပီးတံခါးေခါက္တယ္။က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္တင္းသြားၿပီ။သက္ဦးကိုနဲ႔ထြန္းလင္းေအာင္ပါထလာတယ္။တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ဘယ္သူမွမေတြ႕ဘူး။အျပင္ထြက္ၿပီးေဘးဘယ္ညာၾကည့္ေတာ့ဘာမွမရွိဘူး။က်ေနာ္တို႔တေတြနည္းနည္းေသြးပ်က္စျပဳလာၿပီ။ က်ေနာ္တို႔၃ေယာက္လည္းကိုယ့္အခန္းကိုကိုယ္အသီးသီးဝင္လိုက္တယ္။က်ေနာ္ညဝတ္လဲမလို႔႐ွိေသးတယ္။တံခါးေခါက္သံၾကားေတာ့ဟို၂ေကာင္ထဲကဘယ္သူလဲေပါ့။တံခါးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ဘယ္သူမွမေတြ႕ရဘူးဗ်။ေခါင္းေလးအသာထြက္ၿပီးေဘးအခန္းေတြၾကည့္ေတာ့သက္ဦးကိုနဲ႔ထြန္းလင္းေအာင္တို႔လည္းအခန္းတံခါးေတြဖြင့္ရက္နဲ႔ရပ္ေနေတာ့က်ေနာ္က''ဘာျဖစ္တာလဲ''လို႔လွမ္းေမးေတာ့သက္ဦးကိုက''တံခါးေခါက္လို႔''တဲ့။ထြန္းလင္းေအာင္ကလည္း''ငါလည္းအတူတူဘဲ''တဲ့။အေျခအေနကပုံမွန္ေတာ့မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာက်ေနာ္တို႔ရိပ္မိလာတယ္။ေနာက္ဆုံးအဲဒီ၂ေကာင္ကပါက်ေနာ္အခန္းမွာစုအိပ္ၾကဖို႔သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္းအိပ္ရာတစ္ခုတည္းမွာက်ေနာ္နဲ႔သက္ဦးကိုကေဘးမွာ၊ထြန္းလင္းေအာင္ကအလယ္မွာသုံးေယာက္သားၾကပ္ညက္ၿပီးအိပ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ေတာ္ေသးတယ္ျခင္ေထာင္ကမိသားစုျခင္ေထာင္အႀကီးပါလာလို႔ေပါ့။က်ေနာ္ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ခဏမွာအလယ္မွာအိပ္တဲ့ထြန္းလင္းေအာင္ကအသာလႈပ္ႏိုးလို႔ႏိုးလာတယ္။က်ေနာ္ကဘာလဲဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ေမးဆတ္ျပေတာ့ဒီေကာင္ကက်ေနာ့္ကိုအသာေလးလက္ညိဳးထိုးျပတယ္။သူျပရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့က်ေနာ့္ေခါင္းေမႊးေတြပါေထာင္တက္သြားၿပီးအသက္႐ွဳဖို႔ေမ့သြားတယ္ဗ်ာ။ ဘာမွန္းမသိရတဲ့မည္းမည္းအေကာင္ႀကီးတစ္ေကာင္ကက်ေနာ္တို႔ကိုေက်ာေပးရက္အေနအထားနဲ႔ညကအရက္ထိုင္ေသာက္တဲ့ခုံပုေလးေဘးမွာတင္ထားတဲ့က်ေနာ့္အမဲေၾကာ္ပုလင္းထဲကအမဲေၾကာ္ကိုႏႈိက္ေနတာဗ်။ႏိႈက္တာကပုလင္းကိုလက္မွာကိုင္ထားၿပီးသူ႔ပါးစပ္ထဲကလွ်ာႀကီးနဲ႔ႏိႈက္ေနတာဗ်ိဳ႕။က်ေနာ္ကိုယ့္ကိုကိုယ္လန္႔မေအာ္မိေအာင္စိတ္ကိုေတာ္ေတာ္ထိန္းထားရတယ္။ထြန္းလင္းေအာင္ကသက္ဦးကို,ကိုလႈပ္ႏႈိးလိုက္ေတာ့သေကာင့္သားအိပ္မူန္စုံမြားနဲ႔''ဘာလဲကြာ''ဆိုၿပီးေမးေတာ့က်ေနာ္တို႔ကသူ႔ပါးစပ္ကိုလွမ္းအပိတ္အေကာင္ႀကီးကက်ေနာ္တို႔ဘက္လွည့္အၾကည့္။နဂိုထဲကလန္႔ေနပါတယ္ဆိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျမင္လိုက္ေတာ့ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့။ အေကာင္ႀကီးမ်က္ႏွာကလူမ်က္ႏွာမ်ိဳးဘဲ။ဒါေပမယ့္ပုံစံကေတာ္ေတာ္လြဲေနတယ္။မ်က္လုံးကအၾကမိးပန္ကန္လုံးေလာက္႐ွိၿပီးနီတြက္ေနတာဘဲ။နား႐ြက္ေတြကလူနား႐ြက္လိုဘဲ။ဒါေပမယ့္ၾကမ္းျပင္ထိေအာင္တြဲလြဲက်ေနတယ္။ပါးစပ္ကၿပဲေနၿပီးလွ်ာက၁ေပေလာက္ထြက္က်ေနတယ္။အစြယ္ေတာ့မပါဘူး။အေပၚႏႈတ္ခမ္းကလန္ေနၿပီးေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကတြဲက်ေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီးသက္ဦးကိုလည္းက်ေနာ္တို႔ၾကည့္ေနရာကိုလိုက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့သူလည္းျမင္ေရာကုတင္ေပၚကခုန္ဆင္းၿပီးေျပးေတာ့တာဘဲဗ်ိဳ႕။က်ေနာ္တို႔လည္းေနာက္က်ေျခေထာက္သစၥာေဖာက္ဆိုၿပီးေျပးေတာ့တာေပါ့။ အခန္းတံခါးကလည္းအေရးထဲဖြင့္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ဟိုအေကာင္ႀကီးကက်ေနာ္တို႔ဘက္လွည့္လာၿပီးလွ်ာႀကီးထုတ္ျပတာသူ႔လွ်ာကက်ေနာ္တို႔ဆီလာေနသလိုဘဲ။အခန္းတံခါးကဘယ္ဖြင့္ရပါ့မလဲ။ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔တြန္းရမွာကိုဇြတ္ဆြဲဖြင့္ေနတာကိုး။က်ေနာ္လည္းသတိရၿပီးသက္ဦးကို,ကို''ေဟ့ေကာင္တြန္းရမွာေလ။တြန္းရမွာ''လို႔ေအာ္ေတာ့မွေက်းဇူးရွင္ကတံခါးကိုတြန္းဖြင့္ေတာ့တံခါးကပြင့္သြားတယ္။တံခါးလည္းပြင့္ေရာ၊က်ေနာ္တို႔၃ေယာက္လည္းေျပးေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ေျပးလိုက္တာမ်ား႐ုံးနားေရာက္မွရပ္ေတာ့တယ္။ရံုးမွာညဂ်ဴတီက်ေနတဲ့ေဇာ္မိုးကထြက္လာၿပီး႐ံုးခန္းထဲေခၚလာတယ္။က်ေနာ္တို႔လည္းအဲဒီညရံုးမွာဘဲအိပ္လိုက္ၾကရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ေန႔တပ္ေရးကိုသတင္းပို႔ၿပီးအခန္းေျပာင္းေပးဖို႔တင္ျပေတာ့က်ေနာ္တို႔၃ေယာက္ကိုအရာ႐ွိအိမ္ေထာင္သည္လိုင္းခန္းကလြတ္ေနတဲ့အိမ္တစ္လုံးမွာေနရာခ်ထားေပးလိုက္ပါတယ္။က်ေနာ္တို႔၃ေယာက္လည္းပစၥည္းေတြကိုရဲေဘာ္ေလးေတြကိုဘဲသြားယူခိုင္းေတာ့တယ္။ဘယ္သူမွအဲဒီအေဆာင္ဘက္ကိုမသြားခ်င္ၾကေတာ့ဘူးေလ။ ေနာက္ပိုင္းမွာထြန္းလင္းေအာင္ကေျပာျပမွက်ေနာ္တို႔ဆီအရက္လာေသာက္သြားတဲ့သူကက်ေနာ္တို႔ေနခဲ့တဲ့အေဆာင္ေထာင့္စြန္းခန္းမွာေနသြားတဲ့ဗိုလ္မွဴးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးသင္တန္းတက္ေနစဥ္ဘဲအရက္ေၾကာင္ေၾကာင္ၿပီးေသေၾကာင္းႀကံသြားတယ္ဆိုတာသိလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကစၿပီးအရက္ကိုညပိုင္းမေသာက္ေတာ့ဘဲညေနပိုင္းမွာေသာက္ခဲ့လိုက္တာအခုထိေပါ့ဗ်ာ။ေနာက္ၿပီးရွိေသးတယ္၊က်ေနာ္အရက္ေသာက္ေနတုန္းဆိုရင္တံခါးဖြင့္ထားတယ္ဗ်။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့၊တံခါးလာေခါက္မွာစိုးလို႔ပါ။

 ေက်းဇူးတင္လွ်က္

  ဝင္းမ်ိဳးခိုင္