ဒီျဖစ္ရပ္ကေလးကေတာ့ က်ံဳေပ်ာ္ျမိဳ႕ စစ္တပ္တစ္ခုထဲမွာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္... နာမည္ေတြေလာက္ေတာ့ လႊဲထားတာေပါ့ေနာ္..
ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္... ကရင္လူမ်ိဳး လူပ်ိဳၾကီး .. အင္မတန္ အရက္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဗုိလ္ၾကီးတစ္ေယာက္ေပါ့.. သေဘာေကာင္းသေလာက္ တစ္ခါတစ္ေလ ေဒါသထြက္လာရင္ အင္မတန္လက္ျမန္တတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္.. ဒါေၾကာင့္ သူအနားသြားတဲ့လူေတြက သူနဲ႔ေပါင္းမယ္ဆုိ သတိထားေပါင္းရတယ္.. စိတ္နဲ႔အခန္႔မသင့္ရင္ လက္နဲ႔မွီရင္ လက္နဲ႔ ေျခေထာက္နဲ႔မွီရင္ ေျခေထာက္နဲ႔ လွမ္းေဆာ္တတ္ၿပီး ဘာနဲ႔မွ မမွီရင္ေတာ့ ေတြ႕ရာ နီးစပ္ရာနဲ႔ ေကာက္ေပါက္တဲ့အထိ စိတ္ၾကီးတတ္တယ္.. ကြမ္းလည္း အင္မတန္ၾကိဳက္တတ္ၿပီး သြားေတြက ကြမ္းဂ်ိဳးေတြနဲ႔ ရဲေနတာပဲ.. အသားကလည္းျဖဴေတာ့ တစ္ခါတစ္ရဲ ညဘက္ၾကီး သူ႔ကို ျမင္လုိက္ရရင္ အသားျဖဴျဖဴ သြားေတြက ရဲရဲဆုိေတာ့ လန္႔စရာပဲ.. တစ္ခါတုန္းကလည္း တပ္ထဲမွာ အသစ္၀င္တဲ့ တပ္သားတစ္ေယာက္ ကင္းေစာင့္တဲ့အခ်ိန္ သူက ကင္းေတြကို လုိက္စစ္ရင္း ရုတ္တရတ္ အနားေရာက္လာေတာ့ ဓါတ္မီးနဲ႔လွမ္းထုိးလုိက္တာ သူကလည္း ျပန္ရယ္ျပတာနဲ႔ တုိးေရာ အဲဒီတပ္သား ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ေအာ္လုိက္တာ.. အားလံုးႏိႈးကုန္ေရာ.. အဲေလာက္ထိ... သူ႔မွာ သူဆုိးသမွ် ခံတဲ့ လက္ရင္းတပည့္တစ္ေယာက္ရွိတယ္.. သူနာမည္က ျမေမာင္တဲ့.. ျမေမာင္ကလည္း လူဂလန္႔ လူဂြစာ.. သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လုိေပါင္းမိလဲေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး.. ျမေမာင္ခမ်ာ သူ႔ဆရာ ေစာေက်ာ္စိန္မွ ေစာေက်ာ္စိန္ျဖစ္ေနတယ္.. ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ကလည္း သူ႔တပည့္မွ သူ႔တပည့္ ေကၽြးစရာရွိလည္း ျမေမာင္.. ခုိင္းစရာရွိလည္း ျမေမာင္.. ျဖစ္ေနေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ျမေမာင္ မိန္းမ မိ၀ါက တပြစိစိနဲ႔ေပါ့.. ျမေမာင္ကလည္း မိန္းမကို အေသႏိုင္တာ.. ဒါေပမယ့္ အရမ္းလည္း ခ်စ္တယ္.. တစ္ေန႔ေတာ့ ဗိုလ္ေစာေက်ာ္စိန္ ေရွ႕တန္းကို ပါသြားတယ္.. ျမေမာင္ကေတာ့ တပ္ထဲမွာပဲ ေနခဲ့ရတယ္... ေရွ႕တန္းမသြားခင္ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆက္တဲ့ ပြဲလုပ္သြားေသးတယ္.. ျမေမာင္ကလည္း သူ႔ဆရာကို သံေယာဇဥ္ၾကီးေတာ့ ဆရာေဘးမသီ ရန္မခဘဲ ျပန္လာခဲ့ဖုိ႔ အတန္တန္မွာတယ္.. ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ကလည္း သူျပန္လာမယ္လုိ႔ အထပ္ထပ္ကတိေပးၿပီး ေရွ႕တန္းကို ထြက္သြားတယ္.. ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေရွ႕တန္းတစ္ေနရာမွာ ရန္သူအင္အားတအားမ်ားၿပီး ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္တုိ႔ဘက္က အလူးအလဲခံေနရတဲ့အခါ ေဒါသၾကီးတဲ့ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ဟာ ရန္သူ႔ခံကတုပ္ကို အေသခံတပ္ၿပီး ေဖာက္ခြဲခဲ့တယ္.. ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ေၾကာင့္ အႏုိင္ရသြားခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီတုိက္ပြဲမွာ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ က်ဆံုးသြားခဲ့ရတယ္.. ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ က်ဆံုးသြားတဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ..
တပည့္ျဖစ္တဲ့ တပ္ၾကပ္ျမေမာင္က ရိကၡာေပးတဲ့ရက္မို႔လို႔ တပ္ကေန အာမီရမ္တုိ႔ ရိကၡာစုိေတြ ရလာလုိ႔ ၀မ္းသာအားရ အိမ္ကိုျပန္လာတယ္.. အရင္ေခတ္က တပ္မွာ ရိကၡာစုိ အသားငါးေတြ ေပးတယ္.. အဲဒီေန႔က ျမေမာင္က သူ႔ဆရာကို အရမ္းသတိရေနတာနဲ႔ ဆရာ့ကို သတိရတဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ အာမီရမ္ေလးနဲ႔ အမဲသားေၾကာ္ေလးနဲ႔ သတိရတဲ့ပြဲေလးကို တစ္ေယာက္တည္းလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႔ေပါ့.. အခ်ိန္က ညေန ေန၀င္ရီတေရာ ျဖစ္ေနၿပီ.. အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ျမေမာင္ မိန္းမ မိ၀ါကို ေခၚၿပီး အမဲသားစိမ္းကို ေၾကာ္ခိုင္းလုိက္တယ္.. အဲ့လုိ ေၾကာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အမဲေၾကာ္ကို ေစာင့္ရင္းနဲ႔ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ကေလးမွာ မန္က်ီးသီးစိမ္းေလးနဲ႔ ဆားေလးနဲ႔ တြဲၿပီး အာမီရမ္ ေလး ေျဖးေျဖးခ်င္း ဇိမ္ဆြဲေသာက္ရင္း အရသာခံေနတာေပါ့.. နဲနဲေလးေကာင္းလာတာနဲ႔... ပါးစပ္က ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္ေျပာပါေလေရာ... ဆရာေရ.. ဆရာကို အရမ္းသတိရတာပဲ.. အရင္တုန္းက ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဆရာ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ ဒီကြပ္ပ်စ္ကေလးေပၚမွာ အတူထုိင္ရင္း အရက္ျဖဴေလးကို ဒီလို မန္က်ည္းသီးစိမ္းေလးနဲ႔ ဆားေလးနဲ႔ တုိ႔ၿပီး ေသာက္ေနက်.. ခုေတာ့ ဆရာမရွိတဲ့အခ်ိန္မွ အာမီရမ္ေတြရၿပီး ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းေသာက္ေနရတယ္.. ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ခုခ်က္ခ်င္းကို ဆရာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အတူတူထုိင္ၿပီး အာမီရမ္နဲ႔ အမဲေၾကာ္ေလးကို အရသာခံၿပီး ေသာက္လုိက္ခ်င္ပါတယ္ .. ဆရာရယ္.. တပည့္အနားကို ခုပဲ ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့... ဆုိၿပီး မ်က္ရည္ေတြ ဘာေတြ က်လုိ႔ေပါ့.. သူေျပာလုိ႔ သိပ္မၾကာလုိက္ပါဘူး.. အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ တဂစ္ဂစ္နဲ႔ သူ႔မိန္းမ တက္ ေနတဲ့ အသံၾကားလုိ႔ ကမန္းကတမ္းေျပးသြားၿပီး ၾကည့္လုိက္တယ္.. သူ႔မိန္းမ မိ၀ါမွာ အရင္ကတည္းက အာရံုေၾကာအားနည္းၿပီး တက္ တဲ့ ေရာဂါအခံရွိတာကိုး... တစ္ခါတစ္ခါ တက္ရင္ ေဆးဖုိးကုန္လြန္းလုိ႔ သူလည္း အျမဲတမ္း သတိထားေနရတယ္.. မိန္းမကို ခ်စ္တာလည္း ပါမွာေပါ့.. အဲ့လုိ တက္ တဲ့အခါ အခ်ိန္မွီ ေျခမေတြ ဘာေတြခ်ိဳးေပးႏုိင္ရင္ သက္သာတယ္ေလ.. ဒီလုိမွ အခ်ိန္မမွီလုိ႔ ဆရာ၀န္ကိုေျပးေခၚမိရင္ေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္ေတာ့တာပဲ.. အဲဒါေၾကာင့္ သူအျမဲသတိထားေစာင့္ၾကည့္ေနရတာ.. ျမေမာင္သြားၾကည့္လုိက္ေတာ့ မိ၀ါက အိမ္ေနာက္ေဖး ေရကျပင္မွာ ဆန္႔ဆန္႔ၾကီး ျဖစ္ေနၿပီ.. အရင္တုန္းက တက္ တဲ့အခါလုိ အေၾကာဆြဲတာတုိ႔ ဘာတုိ႔ေတာ့မျဖစ္ဘူးတဲ့.. အဲဒါနဲ႔ ျမေမာင္လည္း စိတ္ပူသြားၿပီး မိ၀ါအနားေျပးလည္းသြားေရာ.. အနားေရာက္တာနဲ႔ မိ၀ါက ေငါက္ ခနဲ ထထုိင္ပါေလေရာ... ထုိင္ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ဆံပင္ကို ျဖန္႔ခ်လုိက္ၿပီး ထမီကို ပုဆုိးၾကီးလုိ ျပင္၀တ္လုိက္တယ္.. ၿပီးတာနဲ႔ အနားက ေၾကာင္ေနတဲ့ ျမေမာင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေယာက်ၤားသံၾကီးနဲ႔..
" ဟူးးးး ေစာင့္ရတာ ေမာလုိက္တာ.. ေရတစ္ခြက္ေလာက္ အရင္တုိက္စမ္းပါ... " တဲ့.. ျမေမာင္လည္း အံ့ၾသသြားၿပီး ေက်ာက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္.. ဟုတ္တယ္ေလ.. သူ႔မိန္းမ ပါးစပ္ကထြက္တဲ့အသံၾကီးက ေယာက်ၤားသံၾကီး ေနာက္တစ္ခုက စကားသံက ခပ္၀ဲ၀ဲ..ဒီလုိ စကားသံမ်ိဳး သူၾကားဖူးပါတယ္.. ဘယ္မွာ ၾကားဖူးပါလိမ့္လုိ႔ စဥ္းစားေနတုန္း
" ေဟ့ေကာင္ ျမေမာင္.. မင္း ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ.. ငါ မင္းဆရာ ေစာေက်ာ္စိန္ေလ.. မင္းပဲ ေစာေစာက တေနၿပီးေတာ့.. မင္းကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ေတာ္ေတာ္ေငးေငးငို္င္ငိုင္ ႏုိင္တာပဲ.. မင္း ေရမတုိက္လည္း ေန.. ငါ့ဘာသာသြားေသာက္မယ္ဆုိၿပီး ေသာက္ေရအုိးထဲက ေရေတြ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ခပ္ေသာက္ေနေတာ့တယ္.. မိ၀ါ ရဲ႕ စကားသံကို ျမေမာင္ၾကားမိေတာ့ မူးေနတဲ့အရွိန္ေလးေတာင္ ေပ်ာက္သြားၿပီး လူလည္း ဘာလုပ္လုိ႔ လုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္.. မိ၀ါ ေရေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ ျမေမာင္ဘက္လွည့္လာၿပီး
" ဒါနဲ႔ ေျပာရအုန္းမယ္.. မင္း ေစာေစာက အာမီရမ္ေတြ ယူလာတာ ငါေတြ႕လုိက္တယ္.. အခု အဲဒါေတြဘယ္မွာလဲ .. " လို႔ေမးေတာ့တယ္.. ျမေမာင္လည္း အာေစးမိေနတဲ့လူလုိ ျဖစ္ေနၿပီး
" အ.. အေရွ႕က ... ကြပ္.. ကြပ္ပစ္ေပၚမွာပါ... "
ေနရာသိတာနဲ႔... ျမေမာင္ကို တုိးေ၀ွ႕ထြက္သြားၿပီး သူဦးတည္ေနတာက အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ကေလးဆီကို.. ေရာက္တာနဲ႔.. မိ၀ါက ခပ္တည္တည္ပဲ အေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့ အာမီရမ္ ပုလင္းကို ျပြတ္ ကနဲ ျမည္ေအာင္ တစ္ခ်က္ နမ္းလုိက္ၿပီး ခြက္ထဲကို အားရပါးရထည့္... ေမာ့ေနတာမ်ား တကယ့္ အရက္မေသာက္ရတာ ၾကာလုိ႔ အဆက္ျပတ္ေနတဲ့ အရက္သမားက အရက္ပုလင္းျပန္ေတြ႕လုိက္သလုိပဲ.. အငမ္းမရကို ေသာက္ေနတာ.. ျမေမာင္လည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ၿပီး ေျပာင္းလဲသြားတဲ့မိ၀ါပံုစံကုိ တအံ့တၾသနဲ႔ အနားလည္း မသြားရဲဘဲ တံခါးအကြယ္ေလးကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရတာေပါ့... မိ၀ါကေတာ့ ျမေမာင္ကို ဂရုမစိုက္ႏိုင္အားေသးဘူး.. ေလာကၾကီးမွာ သူရယ္.. အာမီရမ္ပုလင္းရယ္ ပဲရွိသလုိ ေသာက္ေကာင္းေနတုန္း... ျမေမာင္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသေနတယ္.. အရင္တုန္းက အရက္ဆုိရင္ သိပ္မုန္းတဲ့မိ၀ါ.. အရက္နံ႔ရရင္ေတာင္ အေ၀းကေန သိတဲ့မၾကိဳက္တဲ့မိ၀ါ.. သူမ်ား အရက္ေသာက္လာရင္ အိပ္ယာခြဲအိပ္တဲ့အထိ အရက္ကိုမုန္းတာ.. ခ်စ္တာက ခ်စ္တာသက္သက္ပဲ.. အရက္ကို မုန္းတာက မုန္းတာသက္သက္ပဲလုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတဲ့ သူ႔မိန္းမ.. အခုေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ အရက္ငွဲ႕ရင္ တစ္ခြက္ကုိ ေလးပက္ႏႈန္းေလာက္နဲ႔ ငွဲ႕ ငွဲ႕ၿပီး အာမီရမ္ ျပင္းျပင္းၾကီးကို ကစ္ေနလုိက္တာမ်ား ၾကြက္တြင္းထဲ ေရေႏြးပူေလာင္းသလုိပဲ တဲ့.. ( ၾကြက္တြင္းထဲ ေရေႏြးပူေလာင္းတယ္ဆိုတာ အထဲက ၾကြက္ကို ေသေစခ်င္တဲ့ေဒါသနဲ႔ တရမန္းၾကမ္းေလာင္းထည့္တာကို ေျပာတာ.. ) ျမေမာင္ နည္းနည္းပဲေသာက္ရေသးတဲ့ အာမီရမ္ ပုလင္းက မိ၀ါလက္ခ်က္နဲ႔တင္ သံုးပံု ႏွစ္ပံုေလာက္ ကုန္သြားတယ္ .. အမယ္.. မန္က်ည္းသီးေလးကိုေတာင္ ဆားေလးနဲ႔တုိ႔ၿပီး ဂြပ္ ခနဲ ဂၽြတ္ခနဲ ကိုက္ေနလုိက္ပံုမ်ား.. ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေတာင္ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္နဲ႔ တူလာသလုိလို .. ျမေမာင္လည္း သူ႔မိန္းမ မိ၀ါ အရက္ကို အားရပါးရေသာက္ေနတာျမင္ေတာ့ သူလည္း ေၾကာက္စိတ္ေတြ ျပယ္ၿပီး အရက္ေသာက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျပန္ျဖစ္လာေတာ့တယ္... အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိ၀ါက..
" ေဟ့.. ျမေမာင္.. လာေလကြာ..မေၾကာက္ပါနဲ႔ကြာ..ငါ မင္းဆရာ ေစာေက်ာ္စိန္ပါ.. မင္းပဲ ေစာေစာက တေနၿပီးေတာ့ ငါလည္း ခုမွပဲ အာသာေျပသြားေတာ့တယ္ကြာ.. " ဆုိၿပီး လွမ္းေခၚလုိက္တယ္.. အဲဒီအခ်ိန္မွာ .. ျမေမာင္လည္း အရက္အရမ္းေသာက္ခ်င္ေနၿပီေလ.. မီးစင္ၾကည့္ကမွ .. ဆုိၿပီး..
" ဟုတ္ကဲ့.. ဗုိလ္ၾကီး.. " ဆိုၿပီး အားရပါးရ အနားေျပးသြားလုိက္တယ္.. အဲဒီအခါ မိ၀ါက
" ေအးလကြာ.. အဲ့လုိ လုပ္စမ္းပါ... အရက္ဆုိတာ အေဖာ္ေလးနဲ႔ ေသာက္တာမွ အရသာရွိတာကြ... အိမ္ေနာက္ေဖးက အမဲေၾကာ္ေတြလည္း ယူခဲ့ကြာ.. ေနာက္ၿပီး မင္းအတြက္ ခြက္ပါ ယူခဲ့.." ဆိုၿပီး အသက္ရွင္စဥ္ကလုိပဲ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးၾကီး ခုိင္းလုိက္တယ္.. ျမေမာင္လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ အိမ္ေနာက္က အမဲေၾကာ္ေတြ သြားယူတယ္.. အမဲေၾကာ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်က္လို႔ ပန္းကန္ထဲေတာင္ ထည့္ၿပီးေနၿပီ.. သူ႔မိန္းမ မိ၀ါက အမဲေၾကာ္ၿပီးလို႔ လက္ေဆးမလို႔ အိမ္ေနာက္က ေရကျပင္သြားရင္း ေမ့လဲသြားခဲ့တာေလ.. အဲဒါနဲ႔ ျမေမာင္လည္း သူ႔အတြက္ ခြက္ကေလးပါ ဆြဲရင္ မိ၀ါတစ္ျဖစ္လဲ သူ႔ဆရာေစာေက်ာ္စိန္ ရွိရာ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ျပစ္ကေလးဆီသို႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးေလွ်ာက္လွမ္းလုိက္ခဲ့လုိက္ပါေတာ့တယ္....
အိမ္ေရွ႕ ကြပ္ပ်စ္ကိုလည္းေရာက္ေရာ အမဲေၾကာ္ပန္းကန္ကို ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ေရွ႕ကို ခ်ေပးလုိက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ သူ႕အတြက္ ခြက္ထဲကိုလည္း အရက္ငွဲ႔တာေပါ့.. ဗိုလ္ေစာေက်ာ္စိန္က အရက္ကုိ ပထမပုိင္းေသာက္သေလာက္ မေသာက္ေတာ့ဘဲ အရက္ကေလးေသာက္ အမဲေၾကာ္ေလး တျမံဳျမံဳ၀ါးရင္း မ်က္လံုးေလး ေမွးစင္းၿပီး ဇိမ္ခံေနတယ္... ေနာက္ေတာ့ သူ႔တုိက္ပြဲအေတြ႕အၾကံဳေတြကို အားရပါးရ ေဖာက္သည္ခ်ပါေလေရာ..
သူေရွ႕တန္းမွာတုန္းက ရန္သူေတြနဲ႔ သူတုိ႔တပ္ေတြ အင္အားမမွ်ေတာ့ စိတ္ၾကီးတဲ့ သူ႕ဗီဇအတုိင္း ရန္သူေတြကို ဖိပစ္လိုက္ ၀ပ္လုိက္လုပ္ေနတာ ၾကာေတာ့ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ.. မတ္တပ္ရပ္ၿပီး သူကိုင္တဲ့ ေအာ္တုိစက္ေသနတ္ၾကီးကို ကုိင္ၿပီး ထဆြဲတာ.. ရန္သူဘက္က ငါးေယာက္ေလာက္က်သြားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေနာက္.. ရန္သူ႕ဘက္က ခံတပ္ၾကီးတစ္ခုေၾကာင့္ သူတို႔တပ္ဖြဲ႕က အဖြဲ႕သားေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ က်သြားတာကို ျမင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး အေ၀းပစ္တပ္စိတ္ကို ပစ္ကူေပးဖုိ႔ ေခၚထားေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာေနတာေၾကာင့္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ မိေက်ာင္းလုိတြားသြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊ ရန္သူ႕ဘက္က က်ည္ဆန္ေတြကလည္း သူ႕အနားမွာ ပိတုန္းေကာင္ေတြလုိ တ၀ီ၀ီနဲ႔ ျဖတ္သန္းသြားေနေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး လက္ပစ္ဗံုးနဲ႔ ရန္သူ႕ခံတပ္ထဲ ပစ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ရန္သူ႕ဘက္က ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆန္ေတြက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲ ေဖာက္ထြင္း၀င္ေရာက္သြားၿပီး သူ က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကို တဖြဲ႕တႏြဲ႕ ေျပာျပရွာတယ္.. ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရတာ တိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးခဲ့ရလုိ႔ ၀မ္းနည္းေနတဲ့ပံု တစ္စက္မွ မရွိဘူး.. သူက တစ္ကုိယ္တည္းလူပ်ိဳၾကီးပဲေလ..
ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္က စိတ္လဲရဲတယ္.. လုပ္ရဲခံရဲတဲ့ သတၱိလည္းရွိတယ္..
" ငါ့ ကိုယ္မွာ ဒီေလာက္ က်ည္ဆန္ေတြမွန္သြားလုိက္ကတည္းက ငါေသမယ္ဆုိတာ သိလုိက္ၿပီေပါ့.. ဒါေပမယ့္.. ငါတုိ႔ရဲ႕ ရန္သူေကာင္ေတြကိုပါ ငါနဲ႔အတူ ေခၚသြားႏုိင္တာ ၀မ္းသာတယ္ေ၀့.. အဲဒီစစ္ျဖစ္တဲ့ေနရာမွာ ငါတုိ႔ဘက္က ေသတဲ့ေကာင္ေတြ တခ်ိဳ႕ေရာ ရန္သူ႕ဘက္ကေသတဲ့ေကာင္ေတြေရာ ေတာထဲမွာ ဟုိေျပးဒီေျပးနဲ႔ေပါ့ကြာ.. ေနာက္ၿပီး ငါတုိ႔စစ္ျဖစ္ေနတဲ့နားမွာ ရပ္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ လူလိုလို ေမ်ာက္၀ံလုိလုိ အေကာင္နီနီၾကီးေတြလည္း ရွိတယ္ေ၀့.. ဘာေကာင္လဲေတာ့ ငါလည္းမေျပာတတ္ဘူး.. ငါလည္း တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူးေလ.. ေနာက္ ဒီေလာက္ ေသနတ္ေတြ ပစ္ခတ္ေနတဲ့ၾကားမွာ ေသတဲ့အေကာင္ေတြက ထြက္တဲ့ ေသြးစေသြးနေတြနဲ႔ ၀မ္းတြင္းကလီစာေတြကို လွ်ာနဲ႔ ၀င္၀င္လ်က္ေနတဲ့ အေကာင္ မည္းမည္းၾကီးေတြကိုလည္း ေတြ႕ရတယ္ကြာ.. ဒီအေကာင္ေတြကို ဘယ္သူမွ မျမင္ရဘူးကြ.. ငါေတာင္ ေသသြားလုိ႔ေတြ႕ရတယ္ ထင္တာပဲကြာ.. ဒီျမင္ကြင္း ျမင္ရတာ တစ္စက္မွ စိတ္ခ်မ္းသာစရာမရွိပါဘူးကြာ... ငါလည္း ဆက္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ ငါ့အေပါင္းအသင္းေတြကို ႏႈတ္ဆက္မယ္ဆုိၿပီး တပ္ရင္းကို ျပန္လာခဲ့လုိက္တယ္... လမ္းမွာလည္း ေစာေစာကျမင္ခဲ့တဲ့အေကာင္ေတြလို မည္းမည္းေကာင္ေတြေရာ ပိန္ေသးေသးေကာင္ေတြေရာ အရပ္ရွည္ရွည္ေကာင္ေတြေရာ မ်ိဳးစံုပဲ ျမင္ခဲ့ရတယ္.. ေနာက္ဆံုး တပ္ရင္းကို ျပန္ေရာက္တာေတာင္ သူ႕အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေတြ႕လုိ႔မရလုိ႔ တပ္ရင္းထိပ္က ေညာင္ပင္ၾကီးမွာ ေနခဲ့ရတယ္.. ေနာက္ဆံုး မင္း ရိကၡာရံုကေန အမဲသားေတြ အာမီရမ္ေတြ အမ်ားၾကီး သယ္လာတာေတြ႕လို႔ ငါ့ တပည့္နဲ႔ အတူေသာက္ခ်င္လို႔ လုိက္လာတာကြ..." လို႔ သူ႕အျဖစ္ကို ေျပာျပေနတယ္..
ျမေမာင္ကေတာ့ အရက္ေသာက္ဖို႔ေတာင္ေမ့ျပီး သူ႕ ဆရာေျပာျပတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကိုသာ မ်က္လံုးထဲ ပံုေဖာ္ရင္း အရက္ခြက္ကို ကိုင္ျပီး ေတြေတြၾကီးနားေထာင္ေနပါတယ္..
ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္က စကားလည္း ဆံုးေရာ ေဘးကိုၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ေငါင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ေနတဲ့ ျမေမာင္ကိုလည္းေတြ႕ေရာ..
" ေဟ့ေကာင္... ေသာက္ကြာ ဒီတိုင္းၾကီးမေနနဲ႔. .Cheer ခ်ကြာ.. "
ဆိုျပီး ျမေမာင္ကို ေလာကြတ္လုပ္ပါတယ္.... သူ ကိုယ္တိုင္လဲ တြယ္တာေပါ့.... ဒါနဲ႔ တညလံုး ည ၈ နာရီေလာက္တည္းက ထိုင္ေသာက္လုိက္တာ မနက္ ႏွစ္နာရီေလာက္အထိ ထိုးသြားပါတယ္..ျမေမာင္ကေတာ့ အစပိုင္းမွာ ထူးဆန္းတယ္ဆိုျပီး စကားေတြ ေျပာလိုက္ ေသာက္လိုက္ လုပ္ေနေပမယ့္.. ၾကာေတာ့ ပ်င္းလာပါတယ္.. အပူးခံေနရတဲ့ သူ႕ မိန္းမ အတြက္လဲ စိတ္ပူလာတယ္ေလ.
ဒါနဲ႔... ေစာေက်ာ္စိန္ စကားစလာတာနဲ႔ "ေသာက္ ဆရာ ေသာက္ "ဆိုျပီး.. အတင္းထိုးတုိက္ေတာ့တယ္.. ဗိုလ္ေစာေက်ာ္စိန္ကေတာ့ မေမာေသးပါဘူး.. သူ႔တပည့္နဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရတာေရာ အရက္တ၀ၾကီးေသာက္ေနရတာေရာ ေၾကာင့္ လက္ရွိဘ၀ကိုေတာင္ ေမ့ေနသလိုပါပဲ..
ဟိုးးးးးးးးးး သူငယ္ငယ္ေလးဘက္ သြား အေၾကာင္းကေန သူ အသက္တစ္ျဖည္းျဖည္းၾကီးလာလို႔ ဘ၀အေတြ႕ အၾကံဳ ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြေျပာျပေနပါေတာ့တယ္.. သူ႕ အေမ ကဘယ္လို သူ႕ အေဖက ဘယ္လို .. သူက ဘယ္လိုစသည္ျဖင့္ ေျပာေနလိုက္တာ..
မျပီးေတာ့ပါဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ျမင့္ေမာင္က အရက္ကုန္ရင္လည္းကုန္ပါေစ.. ဒီလူၾကီး မူးျပီးေမွာက္သြားရင္ ျပန္ထြက္သြားမွာပဲ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ ခြက္ထဲမွာ ကုန္တာနဲ႔ ေသာက္.. ေသာက္ ဆရာ.. ဆုိၿပီး အရက္ေတြကို အဆက္မျပတ္ၾကီး ထပ္ထပ္ ငွဲ႕ေပးပါတယ္..ဗုိလ္ ေစာေက်ာ္စိန္ ခမ်ာလည္း စကားကို ေကာင္းေကာင္း မေျပာႏုိင္ေတာ့ပါဘူး .. ျမေမာင္ အရက္ငွဲ႕ ဘယ္ေလာက္သြက္လဲ ဆိုရင္ငါ ဟိုးးးး ရွမ္းျပည္သြားတုန္းကေပါ့ကြာ... လို႔ ဆိုျပီး စကားစလိုက္တာနဲ႔.. ေသာက္ဆရာ ေသာက္.. .ဆိုျပီး ထည့္ေပးျပန္ေရာ.. အဲဒီ တစ္ခြက္လည္းကုန္ေရာ... အဲ့ဒါနဲ႔ ရွမး္ျပည္မွာေလ... လို႔ စကားဆက္ျပန္ရင္ ေသာက္ ဆရာေသာက္ ဆိုျပီး ျမင့္ေမာင္က ထပ္ငွဲ႕ေပးျပန္ေရာ.. ဒီလုိနဲ႔ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္လည္း သံုးခြန္းျပည့္ေအာင္ေတာင္မေျပာႏုိင္ဘူးဆိုပဲ.. ဒီလိုနဲ႔ ျမေမာင္ရိကၡာရလာတဲ့ အာမီရမ္ငါးလံုးလံုး ဟာ တစ္ပိုင္းေလာက္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္..ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္၀င္ပူးေနတဲ့ မိ၀ါ ကခ်ည္းေသာက္တာ ေလးလံုး ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္... ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္တေျဖးေျဖးလင့္လာၿပီးေတာ့ မနက္ ေလးနာရီထိုးေတာ့မယ္.. ၾကက္တြန္သံေတြ စၾကားလုိက္တာနဲ႔ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္၀င္ပူးခံေနရတဲ့ မိ၀ါက ဇတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး
" ေအး.. မင္းနဲ႔ စကားေျပာလုိ႔လည္း ေကာင္းတယ္.. အရက္ေသာက္ရတာလည္း ေကာင္းတယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါျပန္ဖုိ႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ.. ငါလည္းေတာ္ေတာ္ၾကီးေကာင္းသြားၿပီ.. မင္း ငါေနတဲ့ ေနရာကိုလုိက္ပုိ႔.." ဆုိၿပီး ေျပာပါတယ္.. အဲဒီအခါ ျမေမာင္က ၀မ္းသာသြားၿပီး
" ဘယ္ကုိလုိက္ပုိ႔ရမလဲ ဆရာ.. "
" ငါေနတဲ့ တပ္ထိပ္က ေညာင္ပင္ၾကီးကိုေပါ့.. "
" ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ.. " ဆုိၿပီး မိ၀ါတစ္ျဖစ္လဲ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ကို တြဲၿပီး ေညာင္ပင္ၾကီးကိုလုိက္ပို႔တယ္.. လမ္းတေလွ်ာက္လံုးလည္း ေခြးေတြက ေဟာင္တဲ့ေကာင္ကေဟာင္ အူတဲ့ေကာင္က အူတာေပါ့.. ေညာင္ပင္ အစပ္လည္း ေရာက္ေရာ.. မိ၀ါပါးစပ္ကေန.. ငါ သြားၿပီလုိ႔ တစ္ခြန္းတည္းေျပာၿပီး ပံုလ်က္သားလဲက်သြားတယ္.. အဲဒီအခါ ျမေမာင္လည္း မိ၀ါကိုေပြ႕ေနတုန္း မိ၀ါ သတိျပန္ရလာတယ္.. သတိရလာလာခ်င္းပဲ ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုေၾကြးၿပီး သူ ေနာက္ေဖးေရကျပင္မွာ လက္ေဆးေနတုန္း ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ ေရာက္လာေၾကာင္း သူကလည္း ေရွ႕တန္းက ျပန္လာၿပီထင္ၿပီး လွမ္းႏႈတ္ကဆက္မိေၾကာင္း၊ ထုိအခါ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္မွ နင့္ဆီ ငါခဏလာမလုိ႔ လုိ႔ ေျပာတဲ့အခါ.. လာေပ့ါဆုိၿပီး ၿပီးစလြယ္ ေျပာလုိက္မိတဲ့ခဏမွာ ေရကျပင္ေအာက္ကေန သူ႕ေရွ႕ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာလို႔ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ေအာ္ဟစ္ရန္ျပင္လုိက္စဥ္ ေနာက္ပိုင္းအျဖစ္အပ်က္ေတြ သူ ဘာမွ သတိမရေတာ့ေၾကာင္း အခု ဒီေနရာကို ေရာက္လာမွ အသိစိတ္ျပန္၀င္လာခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္.. မိ၀ါပံုစံက အာမီရမ္ငါးလံုးနီးပါး ေသာက္ထားေပမယ့္ မူးေနတဲ့အရိပ္အေယာင္ မျမင္ရဘူးေလ.. အဲဒါနဲ႔ ျမေမာင္လည္း မိ၀ါကို အိမ္ျပန္ေခၚသြားၿပီး ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရမ်ားကို စြန္႔ပယ္ၿပီး ေသာက္ေစတယ္.. သူလည္း ေသာက္တယ္.. အဲဒီေနာက္ပိုင္း ျမေမာင္လည္း အရင္ကလို အရက္မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ဘုရားတရားပိုလုပ္လာတယ္.. မိ၀ါကလည္း ေယာက်ၤားရဲ႕ေျပာင္းလဲလာတဲ့အျဖစ္ကို ၀မ္းသာေက်နပ္ေနရွာတာေပါ့... ဒီလုိနဲ႔ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားလုိက္တာ ေနာက္ သံုးလေလာက္ၾကာတဲ့အခါ ျမေမာင္အိမ္မက္ထဲကုိ ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္.. ၿပီးေတာ့ ပထမေတာ့ ျမေမာင္အေနနဲ႔ ဘုရားတရားအလုပ္ေတြလုပ္လာတဲ့အတြက္ သူ ျမေမာင္တုိ႔အိမ္ကိုလာလို႔မရေတာ့ေၾကာင္း၊ အခုလည္း အိမ္ေစာင့္နတ္ကို အတန္တန္ခြင့္ပန္ေတာင္းပန္ၿပီးမွ ျမေမာင္ရဲ႕အိမ္မက္ထဲကုိလာရတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခုတစ္ခါ လာတာက အရင္တစ္ေခါက္ကလုိ မဟုတ္ဘဲ သူ ဒီဘ၀မွာေနရတာ မေပ်ာ္ေတာ့တဲ့အတြက္ အကူအညီေတာင္းဖုိ႔ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္.. ထိုအခါ ျမေမာင္က ဘာကူညီရမလဲ.. သူတတ္ႏုိင္တာဆုိရင္ ကူညီေပးပါ့မယ္လုိ႔ ေျပာတဲ့အခါ သူေနတဲ့လူပ်ိဳေဆာင္တန္းလ်ားရဲ႕ ေလွခါးအဆင့္ေျခရင္းမွာ သူ စုေဆာင္းထားတဲ့ေငြေၾကးေလးမ်ားကို ၀ါးက်ည္ေထာက္တစ္ခုထဲထည့္ၿပီး ျမဳပ္နွံထားေၾကာင္း၊ အဲဒါေလးကို ျပန္လည္တူးေဖာ္ၿပီး သူ႕အတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေပးေစလုိေၾကာင္း၊ အလွဴလုပ္ၿပီး အမွ်ေ၀တဲ့အခါမွာလည္း သူေနတဲ့ ေညာင္ပင္ၾကီးကိုလာၿပီး သူနာမည္နဲ႔ေခၚေစလုိေၾကာင္းေျပာၾကားၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္... ျမေမာင္ကလည္း သူ႕ဆရာအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၿပီး အိမ္မက္ထဲကအတုိင္း အထက္လူၾကီးမ်ားနဲ႔ တုိင္ပင္ၿပီး လူပ်ိဳေဆာင္ ေလွခါးရင္းကို တူးေဖာ္ၾကည့္တဲ့အခါ အိမ္မက္ထဲကအတုိင္း ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ ေျပာတဲ့ ၀ါးက်ည္ေတာက္ၾကီးေတြ႕ၿပီး ခြဲၾကည့္တဲ့အခါ ေငြေၾကးမ်ားကိုေတြ႕ရတဲ့အတြက္ အားလံုးေပါင္းစုၿပီး ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္အတြက္ ထပ္ဆင့္အမိန္႔စာျပန္ေပးရန္ႏွင့္ အလွဴလုပ္ၿပီး အမွ်ေ၀ေပးရန္ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ၾကပါေတာ့တယ္.. ေညာင္ပင္ၾကီးကို သြားၿပီး ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ နာမည္ကို ေခၚရာမွာ ေညာင္ကုိင္းတစ္ကိုင္းတည္းက ေလမတုိက္ပါဘဲ သိသိသာသာၾကီးလႈတ္ရွားသြားတာ အားလံုးေတြ႕ျမင္လုိက္ရပါတယ္.. အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အမွ်ေ၀ပြဲလုပ္ၿပီး သာဓုေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္အတြက္ သီးသန္႔ေနရာခင္းထားတဲ့အခင္းက လူတစ္ေယာက္ထုိင္ေနသလုိ တြန္႕ေၾကေနၿပီး တရားနာလာတဲ့ပရိတ္သတ္ထဲက တခ်ိဳ႕က ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္ကုိ ပရိသတ္ထဲမွာ ရုိးတိုးရိပ္တိတ္ျမင္လုိက္ရေၾကာင္း ေျပာျပၾကပါတယ္.. အမွ်ေ၀ၿပီး သာဓုေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း အသံၾသၾသၾကီးျဖင့္ သာဓုေခၚသံကို ထူးထူးျခားျခားၾကားလုိက္ၾကရၿပီး အားလံုးၾကက္သီးေမႊးညင္းမ်ားပါ ထသြားရပါေတာ့တယ္.. အမွ်ေ၀ၿပီးၿပီးတာနဲ႔ တစ္ခါတည္း ထပ္ဆင့္အမိန္႔ျပန္တဲ့ေၾကာ္ျငာစာတမ္းကို အထက္လူၾကီးမ်ားမွ ဖတ္ၾကားပါေတာ့တယ္.. အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမေမာင္ရဲ႕ အိမ္မက္ထဲကို ဗုိလ္ေစာေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေရာက္လာၿပီး သူဒီဘ၀က ကၽြတ္လြတ္သြားတဲ့အတြက္ အထူးေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာဆုိၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္.. ျမေမာင္လည္း ဆရာ့အတြက္ ေက်နပ္၀မ္းသာျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ အရက္ျဖတ္လုိက္ၿပီး ဘုရားတရားအလုပ္ကို ပိုမုိလုပ္ကိုင္ရင္း ေအးခ်မ္းစြာေနထုိင္သြားပါေတာ့တယ္ ခင္ဗ်ာ..
No comments:
Post a Comment